Są dzieci, które bardzo się starają — ale wciąż coś im umyka. Zapominają polecenia, nie potrafią się skupić, trudno im zaplanować zadanie od początku do końca. Ich głowa jest jak szuflada, w której wszystko się miesza. Na treningu funkcji poznawczych porządkujemy tę szufladę. Pracujemy nad pamięcią, koncentracją, myśleniem przyczynowo-skutkowym, planowaniem. Uczymy się technik, które pomagają radzić sobie w codziennych szkolnych wyzwaniach.

W bezpieczny, spokojny sposób uczymy:

• • • jak zapamiętywać,
    • jak się skupiać,
    • jak planować i kończyć to, co się zaczęło,
    • jak rozumieć, co z czego wynika — i po co coś robimy.

Nie przez suche ćwiczenia. Przez ruch, gry, zagadki, rozmowy. Przez działanie, które jest ciekawe, a przy okazji — wymagające.

Dziecko zaczyna dostrzegać, że trudności, które miało, nie świadczą o tym, że coś z nim jest nie tak. Zaczyna rozumieć, że „nie potrafię” może zamienić się w „umiem sobie z tym poradzić” — jeśli tylko wie jak.

To nie jest tylko trening umysłu. To trening poczucia wpływu, który zostaje na długo.